Sztylet krzemienny wykonany z krzemienia mielnickiego. Jako rękojeść posłużyło nam poroże jelenia. Ostrze zostało wklejone przy użyciu dziegciu – czyli smoły z kory brzozy.
Rozwinięciem formy noża krzemiennego było wytworzenie sztyletu. Na nóż krzemienny najczęściej składał się wiór krzemienny oraz rękojeść wykonana z materiału organicznego. Sztylet niejako wyewoluował z noża. Jakie są różnice? Najbardziej zauważalna jest forma obróbki sztyletu. Odbicia były dokonywane z obu stron fragmentu krzemienia. Jest to obróbka bifacjalna. Noże najczęściej były wykonywane z jednego wióra, który nie wymagał dalszej obróbki. Oczywiście były również formy, gdzie dokonywano niewielkich retuszy.
W początkach epoki brązu możemy zaobserwować wytwarzanie bardzo rozwiniętych form sztyletów krzemiennych na terenach skandynawskich, w szczególności Danii. Są one efektem naśladownictwa form wykonywanych z brązu, odnajdywanych na terenach na południe od Skandynawii (m.in. w Polsce, w Niemczech, Czechach).
1 Komentarze